Το διαδίκτυο λειτουργεί με τη διαβίβαση δεδομένων σε μικρά πακέτα που δρομολογούνται ανεξάρτητα διαμέσου δικτύων, όπως προδιαγράφεται από ένα πρωτόκολλο διεθνών επικοινωνιών, που είναι γνωστό ως Πρωτόκολλο του ίντερνετ. Το 1984, με την 4η έκδοση του Πρωτοκόλλου του ίντερνετ (IPv4), εξασφαλίστηκαν περισσότερες από 4 δισεκατομμύρια. διευθύνσεις, εξαιτίας όμως της αυξανόμενης ζήτησης για νέες υπηρεσίες διαδικτύου, το Φεβρουάριο του 2011 εκχωρήθηκαν οι τελευταίες εναπομένουσες διευθύνσεις του IPv4. Η αφομοίωση του IPv6 θα καταστήσει διαθέσιμο έναν – πρακτικά απεριόριστο – αριθμό διευθύνσεων στο διαδίκτυο, υποστηρίζοντας την εκρηκτική μεγέθυνση των νέων υπηρεσιών στο μέλλον.
Το πρωτόκολλο IPv6 εισήχθη για την παροχή επαρκούς αριθμού διαδικτυακών διευθύνσεων για το μέλλον. Με την επέκταση του διαδικτύου, εκατομμύρια συσκευές (όπως έξυπνα τηλέφωνα, αυτοκίνητα, μετρητές ηλεκτρικής κατανάλωσης και οικιακές συσκευές) αναμένεται ότι θα συνδεθούν με αυτό. Δισεκατομμύρια αισθητήρων, που απαρτίζουν το αποκαλούμενο «ίντερνετ των πραγμάτων», πρόκειται επίσης να συνδεθούν για την ανταλλαγή πληροφοριών, γεγονός που θα δημιουργήσει μια ολόκληρη γενιά από έξυπνες υπηρεσίες. Για καθεμία από αυτές θα απαιτηθεί μια διεύθυνση ΙΡ. Εφόσον εξασφαλιστεί η διάθεση πολλών δισεκατομμυρίων διευθύνσεων, θα εξασφαλιστεί και η ανάπτυξη του μελλοντικού διαδικτύου.
Το IPv6 συνεπάγεται πολλά τεχνικά πλεονεκτήματα, όπως η απλουστευμένη εγκατάσταση ασφάλειας του IP, η τυποποιημένη δρομολόγηση, καθώς και η ικανότητα σύνδεσης και άμεσης λειτουργίας.
Η μετάβαση προς το IPv6 είναι δαπανηρή, η ανανέωση όμως του εξοπλισμού TΠ, ώστε να γίνει συμβατός με το IPv6, θα μπορούσε να μειώσει εντυπωσιακά το κόστος.
Ωστόσο, ποσοστό μόλις 2% περίπου του συνόλου της διαδικτυακής κίνησης είναι σήμερα συμβατό με το IPv6. Είναι επομένως απαραίτητη η αναβάθμιση της υφιστάμενης διαδικτυακής υποδομής για να περιλάβει το IPv6, ώστε να αποφευχθεί η επιβράδυνση του διαδικτύου ως αποτέλεσμα της ίδιας της επιτυχίας του, γεγονός που με τη σειρά του θα μπορούσε να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομική μεγέθυνση, περιορισμό των δυνατοτήτων για καθοδήγηση της καινοτομίας στο πεδίο των νέων διαδικτυακών υπηρεσιών και εφαρμογών, καθώς και κίνδυνο στρέβλωσης της αγοράς εξαιτίας της μεταπώλησης αχρησιμοποίητων διευθύνσεων IPv4 που έχουν ήδη εκχωρηθεί.
Στις 17 Ιουνίου 2011, η Επιτροπή διοργάνωσε συνάντηση εργασίας για το IPv6 στη σύνοδο για το Ψηφιακό θεματολόγιο και έχει χρηματοδοτήσει μεγάλο πιλοτικό έργο προσομοίωσης της εγκατάστασης του πρωτοκόλλου IPv6 από τις δημόσιες αρχές. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ήδη επενδύσει περισσότερα από 100 εκατ. ευρώ σε έρευνα για το IPv6 και σχετικές δραστηριότητες ευαισθητοποίησης. Το ευρωπαϊκό ερευνητικό δίκτυο GEANT είναι ήδη πλήρως συμβατό με το πρωτόκολλο IPv6.
Δείτε επίσης: http://www.ipv6-taskforce.gr και http://www.grnet.gr
